Jeremiah 8
CHAPTER 8
Israel Refuses to Repent
1εν τω καιρώ εκείνω λέγει κύριος εξοίσουσι τα οστά των βασιλέων Ιούδα και τα οστά των αρχόντων αυτών και τα οστά των ιερέων και τα οστά των προφητών αυτών και τα οστά των κατοικούντων εν Ιερουσαλήμ εκ των τάφων αυτών 2και ψύξουσιν αυτά προς τον ήλιον και προς την σελήνην και προς πάντας τους αστέρας και προς πάσαν την στρατιάν του ουρανού α ηγάπησαν και οις εδούλευσαν και ων επορεύθησαν οπίσω αυτών και ων αντείχοντο και οις προσεκύνησαν αυτοίς ου κοπήσονται και ου ταφήσονται και έσονται εις παράδειγμα επί προσώπου της γης 3ότι είλοντο τον θάνατον η την ζωήν και πάσι τοις καταλοίποις τοις καταλειφθείσιν από της γενεάς εκείνης εν παντί τόπω ου αν εξώσω αυτούς εκεί 4ότι τάδε λέγει κύριος μη ο πίπτων ουκ ανίσταται η ο αποστρέφων ουκ αναστρέφει 5διατί απέστρεψεν ο λαός ούτος αποστροφήν αναιδή και κατεκρατήθησαν τη προαιρέσει αυτών και ουκ ηθέλησαν του επιστρέψαι 6ενωτίσασθε δη και ακούσατε ουχ ορθώς λαλήσουσιν ουκ έστιν άνθρωπος μετανοών από της κακίας αυτού λέγων τι εποίησα διέλιπεν ο τρέχων εκ του δρόμου αυτού ως ίππος κάθιδρος εν χρεμετισμώ αυτού 7και η ασίδα εν τω ουρανώ έγνω τον καιρόν αυτής τρυγών και χελιδών αγρού στρουθία εφύλαξαν καιρούς εισόδων αυτών ο δε λαός μου ουκ έγνω τα κρίματα κυρίου 8πως ερείτε ότι σοφοί εσμέν ημείς και νόμος κυρίου μεθ΄ ημών εστίν εις μάτην εγενήθη σχοίνος ψευδής γραμματεύσιν 9ησχύνθησαν σοφοί επτοήθησαν και εάλωσαν ότι τον λόγον κυρίου απεδοκίμασαν σοφία τις εστίν εν αυτοίς 10διά τούτο δώσω τας γυναίκας αυτών ετέροις και τους αγρούς αυτών τοις κληρονόμοις ότι από μικρού έως μεγάλου πάντες φιλαργυρίαν αποδιώκουσι και εκ προφήτου έως ιερέως πάντες ποιούσι ψεύδος 11και ιατρεύοντο σύντριμμα θυγατρός του λαού μου προς ατιμίαν λέγοντες ειρήνη ειρήνη και ουκ ην ειρήνη 12ησχύνθησαν ότι βδέλυγμα εποίησαν και αισχύνη ουκ ησχύνθησαν και αισχυνθήναι ουκ οίδασι διά τούτο πεσούνται αναμέσον πίπτοντες εν καιρώ επισκοπής αυτού πεσούνται λέγει κύριος 13και συνάξουσι τα γεννήματα αυτών λέγει κύριος ουκ έστι σταφυλή εν ταις αμπέλοις και ουκ έστι σύκα εν ταις συκαίς και τα φύλλα κατερρύηκεν 14επί τι ημείς καθήμεθα συνάχθητε και εισέλθωμεν εις τας πόλεις τας οχυράς και απορριφώμεν εκεί ότι ο θεός απέρριψεν ημάς και επότισεν ημάς ύδωρ χολής ότι ημάρτομεν εναντίον αυτού 15συνήχθημεν εις ειρήνην και ουκ ην αγαθά εις καιρόν ιάσεως και ιδού σπουδή 16εκ Δαν ακουσόμεθα φωνήν οξύτηρος ίππων αυτού από φωνής χρεμετισμού ιππασίας ίππων αυτού εσείσθη πάσα η γη και ήξει και καταφάγεται την γην και το πλήρωμα αυτής πόλιν και τους κατοικούντας εν αυτή 17διότι ιδού εγώ εξαποστέλλω εις υμάς όφεις θανατούντας οις ουκ έστιν επάσαι και δήξονται υμάς 18ανίατα μετ΄ οδύνης καρδίας υμών απορουμένης 19ιδού φωνή κραυγής θυγατρός λαού μου από γης μακρόθεν μη κύριος ουκ έστιν εν Σιών η βασιλεύς ουκ έστιν εκεί διότι παρώργισαν με εν τοις γλυπτοίς αυτών και εν ματαίοις αλλοτρίοις 20διήλθε θέρος παρήλθεν αμητός και ημείς ου διεσώθημεν 21επί συντρίμματι θυγατρός λαού μου εσκοτώθην εν απορία κατίσχυσάν με ωδίνες ως τικτούσης 22και μη ρητίνη ουκ έστιν εν Γαλαάδ η ιατρός ουκ έστιν εκεί διατί ουκ ανέβη ίασις θυγατρός λαού μου
Copyright information for
ABGk